ارزیابی تأثیر خصوصی سازی بر شدت اکولوژیکی به زیستن در ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه علوم اقتصادی، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی، دانشگاه کردستان، ایران

2 گروه اقتصاد دانشگاه کردستان

چکیده

پژوهش‌ هایی که در ارتباط با خصوصی‌سازی در ایران انجام‌گرفته است، تنها ابعاد رشد و رونق اقتصادی و بهبود فعالیت‌ های اقتصادی را مورد بررسی قرار داده اند و دیگر ابعاد آن در خصوص مزایا و معایب، یا به عبارتی آثار مثبت و یا منفی که خصوصی‌ سازی بر محیط‌زیست می‌گذارد، چندان به آن پرداخته نشده است.در این مطالعه با توجه‌ به نقش مهم خصوصی‌ سازی بر شدت اکولوژیکی به زیستن تلاش شده است که به بررسی تأثیر خصوصی‌سازی بر شدت اکولوژیکی به زیستن در ایران طی دوره زمانی ۱۴۰۱-۱۳۷۰ بپردازد. به این منظور نتایج حاصل از برآوردهای مدل STR ضمن تأیید تأثیر خصوصی‌ سازی در قالب یک ساختار دو رژیمی با مقدار آستانه‏ ای ۱۱.۵۸ بر شدت اکولوژیکی به زیستن اثر مثبت و معنادار گذاشته است به‌گونه‌ای که شدت این اثرگذاری مثبت با عبور از سطح آستانه و واردشدن به رژیم دوم افزایش می‏ یابد. سرعت انتقال متغیر وابسته معادل ۹.۱۷ است و انتقال از رژیم ۱ به رژیم ۲ نسبتاً سریع اتفاق خواهد افتاد. یافته‌ های این پژوهش نشان می‌ دهد که خصوصی‌ سازی تأثیر مثبتی بر شاخص شدت اکولوژیکی به زیستن دارد، در واقع خصوصی‌ سازی نه‌تنها باعث بهبود شاخص شدت اکولوژیکی به زیستن نمی‌ شود، بلکه سبب افزایش آن و سبب تخریب هرچه بیشتر محیط‌زیست خواهد شد. نتایج حاصل از الگوی پژوهش نشان داده که رشد اقتصادی به‌صورت غیرخطی بر شدت اکولوژیکی به زیستن در ایران اثر گذاشته است و نتایج پژوهش حاکی از وجود رابطه مثبت بین رشد اقتصادی و شدت اکولوژیکی به زیستن دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 07 شهریور 1403
  • تاریخ دریافت: 24 اردیبهشت 1403
  • تاریخ بازنگری: 06 شهریور 1403
  • تاریخ پذیرش: 07 شهریور 1403